یکی از مکان هایی که هر گردشگری در تایلند از آن بازدید می کند، کاخ پادشاهی و معبد بودای زمردین Emerald Buddha است. این کاخ در واقع مجموعه ای از ساختمان های مختلف است که از اواخر قرن ۱۸ تا نیمه های قرن ۲۰ محل سکونت تمامی پادشاهان تایلند بوده اند.

ساخت این کاخ با چوب در سال ۱۷۸۲ آغاز شد و در دوران تاجگذاری رامای اول به پایان رسید. این پادشاه در طول سلطنت خود آن را تبدیل به امارتی مستحکم تر کرد. نقشه اولیه این کاخ از دوره آیوتایا Ayutthaya گرفته شده، ابتدا مساحت آن حدود ۵۱۰ کیلومترمربع بوده و در زمان سلطنت رامای دوم به اندازه کنونی خود یعنی ۶۰۰ کیلومترمربع رسیده است.

ساختمان های متعدد این کاخ در دوران رامای اول ساخته شده اما پادشاهان بعدی بخش هایی ازآن را تغییر داده، نوسازی کرده یا به منظور ساخت بناهای جدیدتر، تخریب کرده اند. این کاخ در ساحل غربی رودخانه بانکوک واقع شده و گرداگرد آن را دیواری به طول ۱۹۰۰ متر فراگرفته است. آن سوی دیوار هم کانالی قرار دارد که در گذشته به منظور حفاظت از کاخ در برابر دشمنان ساخته شده و منطقه اطراف کاخ را به صورت جزیره در آورده است.

یکی از مکان هایی که هر گردشگری در تایلند از آن بازدید می کند، کاخ پادشاهی و معبد بودای زمردین Emerald Buddha است. این کاخ در واقع مجموعه ای از ساختمان های مختلف است که از اواخر قرن ۱۸ تا نیمه های قرن ۲۰ محل سکونت تمامی پادشاهان تایلند بوده اند.

ساخت این کاخ با چوب در سال ۱۷۸۲ آغاز شد و در دوران تاجگذاری رامای اول به پایان رسید. این پادشاه در طول سلطنت خود آن را تبدیل به امارتی مستحکم تر کرد. نقشه اولیه این کاخ از دوره آیوتایا Ayutthaya گرفته شده، ابتدا مساحت آن حدود ۵۱۰ کیلومترمربع بوده و در زمان سلطنت رامای دوم به اندازه کنونی خود یعنی ۶۰۰ کیلومترمربع رسیده است.

ساختمان های متعدد این کاخ در دوران رامای اول ساخته شده اما پادشاهان بعدی بخش هایی ازآن را تغییر داده، نوسازی کرده یا به منظور ساخت بناهای جدیدتر، تخریب کرده اند. این کاخ در ساحل غربی رودخانه بانکوک واقع شده و گرداگرد آن را دیواری به طول ۱۹۰۰ متر فراگرفته است. آن سوی دیوار هم کانالی قرار دارد که در گذشته به منظور حفاظت از کاخ در برابر دشمنان ساخته شده و منطقه اطراف کاخ را به صورت جزیره در آورده است.